مسجد با صفای «حنانه» كه یادآور مظلومیت حضرت سید الشهداء می‌باشد در بین راه نجف و كوفه، سمت شمال آن، واقع است.

به هنگام حمل سرهای مبارك شهیدان كربلا به كوفه، سر مقدس ابا عبدالله را بر زمین این مسجد گذاشتند. گفته اند در این هنگام صدایی شبیه به ناله بچه شتری (حنانه) كه مادرش را گم كرده باشد بلند شد. از این رو بعدها در آن مكان مسجدی ساختند كه آن را حنانه نامیدند.

مسجد حنانه ضریح كوچكی دارد و در نزدیكی مسجد فوق، مقبره «الثویه» واقع است كه بسیاری از یاران و صحابه امام علی (علیه السلام) در آن جا دفن شده اند.

امام صادق (علیه السلام) در این محل فرود آمده و نماز خوانده‌اند. هنگامی كه علّت را پرسیدند، فرمودند: «وقتی سرهای شهیدان كربلا را به كوفه می‌آوردند تا به حضور عبید الله بن زیاد ببرند، سر مقدّس حضرت سید الشهدا (علیه السلام) را در این محل بر زمین نهاده اند. »

سری به نیزه بلند است در برابر زینب / خدا كند كه نباشد سر برادر زینب!