بنام خدا

حدیقة الزهراء

در گذشته، در زاویه شرقى حیاتِ اول مسجد، چندین درخت نخل بوده است. ابن جبیر در قرن ششم هجرى از پانزده عدد نخل در صحن مسجد یاد كرده است. بعدها یك درخت سدر و نیز درختى به نام حمره در كنار نخل ها كاشته شده است. گویا بعدها به دلیل نزدیكى آن به محراب تهجّد و خانه حضرت زهرا(علیها السلام) آن را «حدیقة الزهراء» مى نامیده اند. تصویر این درختان در عكس هاى قدیمى برجاى مانده است.

نام مبارك دوازده امام، همراه نام عشره مبشّره و اسامى چهار امام مذهب اهل سنت بر اطراف دیوار حیات اول و دوم به خطى زیبا نوشته شده است. در میان آنها نام امام زمان ـ عجّ ـ به صورت محمدالمهدى آمده و به گونه اى نوشته شده كه از دور «حىّ»; یعنى زنده خوانده مى شود. این نوشته از زمان عثمانى است كه در سفرنامه هاى دوره قاجارى یاد شده است. در گذشته، در كشور عثمانى و بسیارى از نقاط دیگر دنیاى اسلام، اهل سنت، دوازده امام را در كنار خلفاى نخست و ائمه مذاهب چهارگانه دوست مى داشته اند و به همین دلیل نامشان را در این بزرگترین مسجد دنیاى اسلام آورده اند.