زیباترین چیزی كه تو را و جانت را زیبا می‌كند، تقوا است. و ملاك ارزش آدمی، تقوای اوست«ان اكرمكم عندالله اتقیكم». ^[1]

میهمانی خدا كه ماه رمضان هر سال است، دعوت برای تقوی است «لعلكم تتقون»^[2] ماه رمضان‌ها، تقوا را تمرین می‌كنی برای تمام سال و تمام عمر و پس از رمضان، به تو ثابت می‌شود؛ می‌توانی نورانی باشی، می‌توانی نزد خدا گرامی باشی و زیبا.
تقوا، خودنگهداری و خویشتن‌داری است و بهترین عمل تقوی است و ورع از گناهان.
وقتی حضرت علی علیهم السلام از پیامبر علیها السلام از بهترین كار ماه رمضان پرسید؟ پیامبر علیها السلام پاسخ داد: «الورع عن محارم الله؛ دوری از گناهان». چون چنین كردی و بر آن استقامت ورزیدی، تمام عمرت عید فطر است و پر از شور و نشاط.
منتظر نیز بهترین ویژگی‌اش ورع است: «من سران یكون من اصحاب القائم فلینتظرو لیعمل بالورع و محاسن الاخلاق؛^[3] هر كه دوست دارد و شاد می‌شود یار قائم علیهم السلام باشد، منتظر باشد در حالی كه به ورع عمل كند و به محاسن اخلاق(زینت بندد).»
آنكه تقوا داشت و دور از گناه بود، منتظر واعقی است. آنكه تقوا را مدنظر بگیرد، منتظر واقعی است. هر كس در هر كار و مسؤلیتی باید تقوا داشته باشد، تقوا این است؛
اگر توانایی كاری را ندارد. نه برای آن بكوشد و نه اگر بهاو پیشنهاد دادند بپذیرد.
وقتی نمی‌دانی بگویی نمی‌دانم، نه اینكه بگویی می‌دانم و برای دانشجو و دانش آموزت نادانسته‌ها را ببافی؛
اگر توانمند‌تر از تو برای كاری هست، او را مدد كنی، نه كارشكنی كنی و نه از این كه او سر كاری آمد و تو نیامدی، محزون باشی، حسد ورزی؛
مسئولیتی كه داری حقی آن را رعایت كنی. از كار نكاهی؛
چشم‌ات را از پست و مقامی كه شایسته آن نیستی برگیری. تقوا آن است كه چشم‌ات را از آنچه برای تو نیست، بپوشی. آنكه می‌توانی مشكل‌اش را زود حل كنی، به فردا و فرداها نیاندازی؛ نهاشتباهت را توجیه كنی و نه بر اشتباهت پافشاری كنی؛ حال كه سال تحصیلی است، فرصت را غنیمت شمرده، آنكه درس می‌خواند برای خدا بخواند و آنكه درس می‌دهد برای خدا درس دهد؛
كسی كه محصولی را تولید و عرضه می‌كند خدا را درنظر بگیرد؛ خوب بسازد و خوب عرضه كند آنكه جوانی دارد برای ازدواجش اقدام كند؛ سخت نگیرد و دست و پا را از غل و زنجیر آداب و رسوم غلط رها سازد؛ جوان توكل بر خدا را با جان خود گره زند؛ دست همت به كمر زند كسب و كار را ولو كم شروع كند؛
حتی در میان خانه، همسران نیز نسبت به هم رعایت تقوا كنند، حق و حقوق هم را دوستانه مراعات كنند و به فرزندان بیاموزند مهربانی و عدالت توأم را؛
تقوا آن است كه جان، فرزندان، شغل و كار و زمان، آبرو و اعتبار و هر آنچه‌داری، همه فرصت‌ها را امانت بدانی و خیانت را روا نداری. تقوا آن است كه به امام متقین نظاره كنی و از آنچه بر آن امام عزیز گذشت عبرت بگیری و بدانی وظیفه‌اتنسبت به امامت چیست؟ امت گذشته نسبت به امام خود چه كوتاهی و سهل‌انگاری روا داشته‌اند كه ولی خدا د محراب غریبانه به شهادت رسید یا پای قرار داد مظلومانه نشست.
همانطور كه رمضان فقط لب فروبستن، از غذا و طعام نیست كه جان فروبستن از گناه است، انتظار هم، فقط به لب ذكر مهدی. آوردن نیست كه به جان، محبت و اطاعت و تلاش و دوری از رنجاندن آن عزیز است.
تقوا تأمل در شب قدر است و پیمان و عهد با امام زمان و امان زمین و زمینیان.


پدیدآورنده: محمد صابر جعفری

منبع: پایگاه اطلاع رسانی مهدویت http://www.mahdi313.com