بنام خدا

روضه شریف

قسمتى از مسجدالنّبى كه در ناحیه جنوبِ شرقى (رو به سوى قبله) مسجد قرار دارد، و حدّ فاصل میان منبر و قبر پیامبر است، به نام «روضه مطهّره» و «روضه شریفه» شناخته مى شود. این قسمت فضیلت زیادى دارد; چراكه در حدیث رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به عنوان روضه اى بهشتى معرفى شده است:

مَابَیْنَ بَیْتِی وَمِنْبَرِی رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ وَمِنْبَرِی عَلَى تُرْعَة مِنْ تُرَعِ الْجَنَّةِ

این حدیث مورد اتفاق شیعه و سنى است; هرچند در تعریف محدوده روضه، اختلافاتى میان علما و محققان وجود دارد:

برخى، دیوار شرقى مسجد را كه كنار قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) است، حدّ شرقىِ روضه دانسته اند، اما در حدّ غربى، تنها نقطه منبر را حدّ آن مى دانند و به این ترتیب، حدود روضه را به یك مثلثى، محدود مى سازند كه یك زاویه آن منبر و دو زاویه دیگر آن دیواره شرقى مسجد است. این در حالى است كه برخى دیگر، تمامىِ مسجدِ زمان پیامبر(صلى الله علیه وآله) را روضه مى دانند.

نظریه دیگر آن است كه برابرِ دیوار شرقىِ مسجد، در كنار قبر پیامبر، در غرب نیز به همان عرض، از منبر به پایین ـ به سمت شمال ـ محدوده روضه است كه بر آن اساس، روضه شامل یك مستطیل مى شود. این تعریف، مشهورترین نظریه در میان اهل سنت است. ستونهاى این بخش بر اساس همین نظریه، متفاوت از سایر ستونهاست، به طورى كه یك ردیف از ستونها از قبر تا منبر كاملا با رنگ ویژه اى رنگ آمیزى شده است.

علماى شیعه در باره تعریف روضه بر این باورند كه، روضه از دیوار محراب در جنوب ـ  كه امروزه با نرده هاى فلزى مشخص است ـ آغاز و در شمال، به چهارمین ستون منتهى مى گردد; یعنى یك ستون علاوه بر آنچه اهل سنت مى گویند و حد دوم آن در شرق داخل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و بیت فاطمه زهرا(علیها السلام) است و در سمت غرب برابر منبر شریف مى باشد.

در محدوده روضه مطهّر، سه مكان مقدس وجود دارد: «مرقد مطهّر» رسول خدا(صلى الله علیه وآله)، «منبر» و «محراب» كه به ترتیب درباره آنها سخن خواهیم گفت.

برگرفته ازآثاراسلامی مکه ومدینه